Lactospore Probiotic to probiotyk na ibs zawierający żywe kultury bakterii probiotycznych Bacillus coagulans MTCC 5856. Jest to wyjątkowy produkt, ponieważ ma zatwierdzone oświadczenie zdrowotne, obejmujące pomocnicze działanie w przypadku bólu spowodowanego przez zespół jelita drażliwego i występujących przy nim objawów. Stosowanie tego probiotyku normalizuje ruchy jelit i zmniejsza ból towarzyszący IBS. Jest skuteczny zarówno w przypadku biegunki, jak i zaparć, które towarzyszą temu schorzeniu. Bakterie probiotyczne Bacillus coagulans niwelują również gazy i wzdęcia, jakie pojawiają się w zespole jelita drażliwego. Skuteczność tego probiotyku potwierdzają badania kliniczne.
Zespół jelita drażliwego, kto choruje?
Zespół jelita drażliwego jest jedną z najczęściej występujących chorób układu pokarmowego. Pojawia się zwykle pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, ale zachorować można w każdym wieku. Schorzenie dotyka od 10 do 20% populacji, przy czym dwukrotnie częściej chorują kobiety. W przypadku, kiedy na IBS cierpią inni członkowie rodziny, ryzyko zachorowania wzrasta.
Zobacz interesujący artykuł: Co na zaparcia? Nie tylko DOMOWE sposoby na problemy z wypróżnianiem
Objawy zespołu jelita drażliwego
Głównym objawem zespołu jelita drażliwego jest ból brzucha, który występuje stale lub okresowo. Charakterystyczne są bóle kurczowe, które są ostre i bardzo uciążliwe, mogą też wystąpić bóle łagodniejsze o charakterze przewlekłym. Dotyczą one podbrzusza i lewego dolnego kwadratu brzucha, jednak mogą się pojawiać również w innych miejscach, a ich nasilenie powoduje często stres. Chorzy często skarżą się na ból występujący po jedzeniu. W przebiegu zespołu jelita drażliwego dochodzi do zaburzenia rytmu wypróżnień, w jego następstwie pojawiają się biegunki lub zaparcia, możliwe jest także naprzemienne wystąpienie zarówno jednych, jak i drugich.
W przypadku biegunki stolec oddawany jest często, w niewielkiej ilości, z obecnością śluzu. Biegunki pojawiają się niedługo po posiłku. Towarzyszyć im może nagłe parcie na stolec i wrażenie niepełnego wypróżnienia. Podczas bólu brzucha lub miesiączki pojawia się większa liczba wypróżnień. W przypadku zaparć stolec jest twardy i zbity, przybiera postać małych bryłek, pojawiają się trudności w wypróżnieniu.
Chorzy na IBS cierpią również z powodu dokuczliwych wzdęć i wzmożonego oddawania gazów, objawy te często nasilają się w ciągu dnia. Często osoby z zespołem jelita drażliwego zgłaszają uczucie pełności oraz burczenie w brzuchu. Do objawów IBS należą także:
- mdłości,
- wymioty,
- zgaga,
- zmęczenie,
- senność,
- bóle głowy i pleców,
- zaburzenia miesiączkowania,
- nieprzyjemny smak w ustach,
- zaburzenia snu,
- u kobiet ból podczas stosunku,
- obniżenie nastroju,
- zaburzenia psychiczne, takie jak lęk czy depresja.
Objawy, które się pojawiają, słabną po wypróżnieniu, nie występują także nocą. U niektórych chorych dolegliwości są na tyle silne, że utrudniają codzienne funkcjonowanie. Rozróżniane są cztery odmiany zespołu jelita drażliwego, które zależne są od objawów, jakie dominują. Są to przypadki, w których przeważa występowanie:
- biegunki lub zaparć,
- postać mieszana, w której występują zarówno biegunki jak i zaparcia
- niesklasyfikowana, której nie można zaliczyć do żadnego z tych typów.
Przyczyny zespołu jelita drażliwego IBS
Przyczyny zespołu jelita drażliwego nie zostały jeszcze wystarczająco poznane. Przyjmuje się jednak grupę czynników, która ma wpływ na wystąpienie tego schorzenia. Należą do nich uwarunkowania genetyczne, ryzyko rozwoju choroby wzrasta, jeśli wystąpiła ona u któregoś z członków rodziny. Innym czynnikiem, który może wywoływać IBS są zaburzenia mikroflory jelitowej, ponieważ u osób z zespołem jelita drażliwego wzrasta ryzyko pojawienia się zespołu rozrostu bakteryjnego. Przyczyną są również przebyte infekcje żołądkowo-jelitowe, które zostały wywołane przez bakterie, pierwotniaki, pasożyty i wirusy i skutkują zaburzeniami czucia trzewnego.
Do rozwoju IBS przyczynić się może nadwrażliwość trzewna, która powstaje w wyniku przebytej infekcji przewodu pokarmowego oraz zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego. Wyzwalać IBS mogą także czynniki psychologiczne, należy do nich silny, przewlekły stres, traumatyczne przeżycia, depresja, zaburzenia depresyjno-lękowe. W wyniku stresu perystaltyka jelit może zostać przyspieszona lub zwolniona, często dochodzi także do zaostrzenia choroby. Chorzy z zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja czy bulimia również są narażeni na ryzyko wystąpienia IBS. Ponadto chorobę mogą spowodować przebyte zabiegi operacyjne w obrębie jamy brzusznej, antybiotykoterapia, zbyt częste używanie środków przeczyszczających i leków hormonalnych, spożywanie znacznych ilości alkoholu, nadużywanie kofeiny, dieta.
Rozpoznanie zespołu jelita drażliwego IBS
Ponieważ nie ma żadnych testów diagnostycznych, które pozwalałyby potwierdzić IBS, rozpoznanie dokonywane jest na podstawie wywiadu lekarskiego i ocenie objawów. W wywiadzie zwraca się uwagę na występujące objawy, takie jak: zaparcia, biegunka, ból brzucha o różnym umiejscowieniu i natężeniu, który występuje najczęściej w ciągu dnia po posiłku i zwykle ustępuje po wypróżnieniu lub oddaniu gazów. Istotny jest również okres występowania objawów, biegunka musi pojawić się przynajmniej 3 razy w ciągu doby, a w przypadku zaparć wypróżnienie nie może następować częściej niż 3 razy w tygodniu.
Ból i inne dolegliwości trwają nie krócej niż 12 tygodni. Pod uwagę podczas wywiadu należy wziąć także wpływ stresu, nasilanie objawów przez poszczególne składniki diety, takie jak:
- mleko i jego przetwory,
- jaja,
- czynniki psychologiczne.
W diagnozowaniu zespołu jelita drażliwego stosuje się również Kryteria Rzymskie, które są aktualizowane co około 10 lat. Jest to klasyfikacja zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, która określa zasady rozpoznawania takich dolegliwości. Według nich, rozpoznać IBS można, jeżeli powtarzające się bóle brzucha występują średnio przez co najmniej 1 dzień w tygodniu w okresie ostatnich 3 miesięcy i mają związek z przynajmniej dwoma spośród następujących kryteriów:
- wypróżnianie,
- zmiana częstości wypróżnień
- zmiana konsystencji stolca.
Od momentu pojawienia się objawów do postawienia diagnozy powinno minąć minimum 6 miesięcy.
W celu postawienia właściwej diagnozy, zlecane są często dodatkowe badania, które mają za zadanie wykluczenie innych chorób o podobnym obrazie klinicznym. Najczęściej zlecane są następujące badania:
- morfologia krwi,
- poziom stężenia CRP i THS w surowicy,
- stężenie kalprotektyny lub laktoferyny w kale,
- badanie mikrobiologiczne kału,
- usg. jamy brzusznej, kolonoskopię.
IBS zespół jelita drażliwego - leczenie
Ponieważ jak dotąd nie udało się jednoznacznie ustalić przyczyny zespołu jelita drażliwego, leczenie ma na celu łagodzenie objawów choroby. Powinno być dopasowane do pacjenta, gdyż u każdego choroba przebiega inaczej. Powszechnie stosuje się leki rozkurczowe, takie jak:
- hioscyna,
- drotaweryna,
- alweryna,
które przynoszą ulgę w bólach brzucha. W przypadku postaci biegunkowej stosowany jest loperamid, a w zaparciowej leki przeczyszczające o działaniu osmotycznym, którymi są makrogole.
Leków przeczyszczających nie powinno stosować się samodzielnie, ponieważ mogą pogorszyć stan pacjenta. Mogą one drażnić jelit, a jeśli są stosowane przez dłuższy czas negatywnie wpływają na układ trawienny i przy dłuższym przyjmowaniu powodować częstsze zatwardzenia.
W leczeniu stosuje się również probiotyki, które, jak dowodzą badania, wykazują korzystne działanie łagodzące nasilone objawy IBS oraz ból, wzdęcia i gazy. W leczeniu IBS stosuje się głównie probiotyki regulujące kultury bakterii jelitowych, zawierające np. lactobacillus plantarum 299v lub Bifdobacterium longum W-11. Najpopularniejszymi probiotykami na IBS w Polsce są m. in. Sanprobi IBS (na bazie bakterii kwasu mlekowego), Vivomixx, czy Lactospore Priobiotic . My polecamy ten ostatni.
Lactospore Probiotyk zawiera żywe kultury bakterii Bacillus coagulans MTCC 5856. Jak wykazano w badaniu 1 kapsułka dziennie:
- zmniejsza ból,
- ogranicza gazy i wzdęcia,
- łagodzi zaparcia i biegunkę w przebiegu IBS,
- zapewnia ogólną poprawę stanu zdrowia.
Nie zaleca się zażywania więcej kapsułek w ciągu dnia.
Jeżeli takie leczenie nie przynosi spodziewanych rezultatów, konieczne może być zastosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. W przypadku nie zaparciowej postaci zespołu jelita drażliwego stosuje się antybiotyk, ryfaksyminę, który zmniejsza wzdęcia i biegunkę.
Pacjent powinien, poza przyjmowaniem leków, zmienić styl życia, a przede wszystkim zwiększyć aktywność fizyczna poprzez regularne spacery lub uprawianie sportu. Bardzo ważna jest również dieta, powinno unikać się produktów, które wzmagają dolegliwości. Ograniczać należy produkty bogate w węglowodany zalegające lub ulegające fermentacji w przewodzie pokarmowym oraz dania tłuste i wzdymające, a także kawę. Do produktów fermentujących, należy:
- pszenica,
- mleko,
- czerwone mięso,
- nabiał,
- jabłka,
- gruszki,
- cebula,
- kapusta,
- fasola,
- kalafior,
- śliwki.
W postaci zaparciowej należy dbać o odpowiednią ilość błonnika rozpuszczalnego, dzięki któremu ułatwione będzie wypróżnianie. Osoby, których dolegliwości nasila stres lub mające problemy ze snem, depresję będzie potrzebne wsparcie psychologiczne, które pomoże rozładować napięcie emocjonalne i pomoże sobie radzić w sytuacjach stresowych.