Jak poradzić sobie z depresją u mężczyzn?
Choroby cywilizacyjne, w tym psychiczne, dotykają ludzi niezależnie od płci. Istnieją jednak pewne uwarunkowania genetyczne i kulturowe, które sprawiają, że na przykład męska depresja różni się od tej przechodzonej przez kobiety. Przede wszystkim, trudniej ją wykryć, bo „mężczyźnie nie wolno płakać”, „mężczyzna nie może szukać pomocy”, „mężczyzna sam sobie ze wszystkim radzi”. W to się wierzy, podczas gdy leczenie depresji nie jest powodem do wstydu, lecz kwestią ratowania życia własnego i bliskich sobie ludzi. Czym jest męska depresja? Zobacz!
Przeczytaj też: Otyłość brzuszna u mężczyzn - jak jej zapobiegać i jak ją leczyć?
Męska depresja: Objawy depresji u mężczyzn
Choć depresję u obu płci teoretycznie pozwalają zdiagnozować jednakowe testy, to mężczyźni powszechniej od kobiet maskują jej objawy. Przez to oprócz najpopularniejszego objawu, jakim jest obniżenie nastroju, częściej doświadczają też:
- wybuchów złości,
- wzmożonej drażliwości,
- ataków agresji.
Z tego względu popadają w konflikty.
Przejawiają również zachowania ryzykowne i autodestrukcyjne, które w gruncie rzeczy są samookaleczeniem, przybierającym inne formy. Takie jak:
- przypadkowe kontakty seksualne,
- szybka jazda samochodem,
- popadanie w uzależnienia: od używek (np. alkohol) po czynności (pracoholizm, uzależnienie od gier, Internetu).
Inne, spójne z kobiecymi objawy depresji u mężczyzn, to:
- problemy ze snem,
- brak apetytu,
- bóle głowy, mięśni, brzucha,
- wycofanie z życia towarzyskiego,
- nienaturalny spadek lub wzrost aktywności w życiu zawodowym,
- zmęczenie,
- niepokój,
- spadek odporności na stres,
- częstsze zapadanie na choroby (szczególnie układów pokarmowego i krążenia),
- zmniejszone odczuwanie przyjemności,
- brak chęci do życia,
- myśli i/lub zachowania samobójcze.
Jak leczyć depresję?
Choroby psychiczne wywołują zaburzenia równowagi neuroprzekaźników w mózgu. Z tego powodu leczenie depresji obejmuje farmakoterapię, głównie suplementację serotoniny - zwanej hormonem szczęścia.
Aby dostać się na wizytę u psychiatry, nie potrzeba skierowania. Dobierze on odpowiednie i skuteczne leczenie. Trzeba jednak uzbroić się w cierpliwość, bo psychotropy potrafią nie dawać pożądanych rezultatów przez okres nawet dwóch pierwszych tygodni. A ich działanie zależy od indywidualnych predyspozycji, dlatego nawet wybitny specjalista nieraz musi kilkukrotnie zmieniać przepisywane tabletki.
Bardzo często jednak samo przyjmowanie leków nie wystarcza. Wtedy lekarz wystawia skierowanie do psychologa lub terapeuty. W rozmowach z nim można przepracować przyczyny choroby, podnieść poczucie własnej wartości i poznać sposoby troszczenia się o siebie w taki sposób, by nie dopuścić do nawrotów choroby.
W leczeniu ważny jest również zdrowy tryb życia, a więc dieta, ruch i społeczne kontakty. Dlaczego? Bo niezdrowe jedzenie wpływa niekorzystnie na gospodarkę chemiczną mózgu. Z kolei wysiłek fizyczny stymuluje wydzielanie endorfin. Kontakty towarzyskie, oprócz poprawiania nastroju, dają też poczucie bezpieczeństwa i pozwalają budować swoją samoocenę na tym, za co cenią nas inni, skoro są chętni do spędzania z nami czasu.
Wsparcie bliskich ze strony mężczyzny
Męska depresja jest o tyle trudna, że chorzy chcieliby ze wszystkim radzić sobie sami. Są mniej skłonni niż kobiety do mówienia o uczuciach. Co jednak nie znaczy, że nie da się wspierać mężczyzny. W tym celu należy:
- Zachęcać go do podjęcia i kontynuowania terapii
Rozmowy są trudne. Zdarzają się momenty poprawy, ale też gorsze chwile, w których pacjent ma dosyć dosłownie wszystkiego. Chodzi o to, żeby je przełamywać, żeby nie poddawać się myślom rezygnacyjnym, które też są charakterystyczne dla tej choroby. Mężczyzna jednak zwykle sam może nie zdawać sobie z tego sprawy, więc trzeba mu często przypominać, jaki jest cel leczenia. Zadbaj, by wierzył, że korzystanie z terapii to nie powód do wstydu, tylko skuteczny sposób na to, jak leczyć depresję - poważny stan, zagrażający życiu.
- Wspierać we wdrażaniu zaleceń lekarza
Jeśli lekarz zaleca ruch, wyciągnij go na spacer, jeśli zmianę diety, pokaż mu ją z atrakcyjnej strony. A jeśli musi ćwiczyć pozytywne spojrzenie na siebie, to wskaż, co najbardziej w nim cenisz. Pomóż mu dostrzec jego osiągnięcia i wybaczyć sobie ewentualne błędy.
Nie wolno się narzucać, ale sama świadomość obecności drugiej osoby, gotowej pomóc, wiele znaczy. Wystarczy dać choremu do zrozumienia, że jest się otwartym na jego problemy.
Depresja to poważna choroba, z której wychodzenie wymaga czasu. Pacjent potrzebuje wiele empatii, cierpliwości i wyrozumiałości dla samego siebie, ale też ze strony bliskich osób. Tak więc mówienie „weź się w garść” do niczego dobrego nie prowadzi. Sam pewnie chciałby to zrobić, ale po prostu nie potrafi.
Męska depresja to temat równie poważny jak wszystkie choroby cywilizacyjne, a jednak wciąż zbyt rzadko leczony. Bo w naszej kulturze „mężczyźni muszą być silni”. A przecież choroba to nie oznaka słabości. To nie coś, co sobie wybieramy. Dlatego warto szukać pomocy, poddawać się leczeniu i trwać w terapii do czasu odzyskania psychicznej równowagi. Nieleczona depresja może mieć naprawdę tragiczne skutki.
