Łojotokowe zapalenie skóry - podstawowe informacje
Według danych szacunkowych, łojotok jest przyczyną 10% chorób skóry, takich jak trądzik u dziecka czy u dorosłych. I choć o wywołanym nim ŁZŚ słyszy się rzadziej niż AZS, to są to tak samo poważne, przewlekłe i uciążliwe dolegliwości, których nie da się całkiem wyleczyć. Można jedynie łagodzić objawy. Czym jest łojotokowe zapalenie skóry?
Spis treści:
Jak rozpoznać to zapalenie skóry?
Bywa mylone z łuszczycą, egzemą i alergiami, ale wszystkie te zmiany skórne mają pewne charakterystyczne cechy, pozwalające je od siebie odróżnić. Łojotokowe zapalenie skóry twarzy, jak sama nazwa wskazuje, występuje raczej w obrębie głowy, najdalej u góry klatki piersiowej, a zmiany alergiczne często pokrywają kończyny. To dlatego, że reakcja histaminowa może wystąpić w każdym miejscu, a łojotok tylko tam, gdzie znajdują się liczne gruczoły. Co jeszcze wyróżnia ŁZŚ?
- Tłusty wygląd skóry,
- To, że zaczerwienienie zwykle przyjmuje postać wyraźnych plam,
- Łuszczenie się naskórka żółtymi płatami,
- Strupy,
- Swędzenie (szczególnie w przypadku owłosionej skóry głowy),
- Opuchlizna,
- Wypadanie włosów,
- Wysięki.
Równie ważne dla rozpoznania są miejsca wykwitu zmian, czyli:
- Okolice powiek i brwi,
- Środkowa część twarzy,
- Małżowiny uszne,
- Przewód słuchowy,
- Cienka skóra za uszami,
- Owłosiona skóra głowy,
- Górna część klatki piersiowej,
- Pachy,
- Obszar między łopatkami,
- Fałdy skórne,
- Miejsca intymne,
- Okolice zgięć stawów.
Łojotokowe zapalenie skóry - przyczyny
Wciąż nie są w pełni znane, więc za początek choroby przyjmuje się wzmożone wytwarzanie łoju, prowadzące do namnażania się grzyba, drożdżaka, na powierzchni skóry, jeśli układ odporności nie zadziała w sposób prawidłowy i nie powstrzyma tej reakcji. Ryzyko jej wystąpienia wzmagają też następujące czynniki:
- Zaburzenia hormonalne,
- Stres,
- Skłonności genetyczne,
- Zła dieta,
- Wahania nastroju,
- Nałogi,
- Osłabienie systemu odporności (np. przez AIDS i nowotwory),
- Zespół Downa,
- Cukrzyca,
- Epilepsja,
- Trądzik (więc gdy niepokoi cię trądzik u dziecka, dobrze udać się z nim do dermatologa dla szerszej diagnozy),
- Łuszczyca,
- Choroba Parkinsona,
- WZW,
- Przebyty zawał/udar,
- Wirusowe zapalenie trzustki,
- Przyjmowanie niektórych leków psychotropowych.
A mimo tak długiej listy, łojotokowe zapalenie skóry twarzy dotyka tylko 1-5% populacji. Najczęściej mężczyzn w wieku 18-40 lat, ale nie omija też dzieci.
Jak leczyć łojotokowe zapalenie skóry twarzy?
Mimo że na ŁZŚ nie ma całkowicie skutecznej metody, istnieją drogi profilaktyki i łagodzenia objawów. Na przykład, kiedy się zna czynniki ryzyka czy sezonowe nawroty, można się przed nimi zabezpieczyć. W jaki sposób?
- Chroniąc skórę przed zagrożeniami
Suchy klimat, zanieczyszczenia powietrza czy działanie niskiej temperatury stymulują zwiększone wydzielanie łoju.
- Przyjmując witaminę D w okresie jesienno-zimowym
Ma ona działanie przeciwzapalne, a przy niedoborze promieni słonecznych organizm nie jest w stanie sam jej wytworzyć.
- Dbając o pielęgnację skóry
Nie można przesadzić z higieną, bo nadmierne zmywanie łoju prowadzi do jego nadprodukcji, ale wysuszać też ją trzeba zgodnie z zaleceniami.
Należy unikać przede wszystkim smażonych i tłustych potraw oraz słodyczy.
Stosuje się głównie środki przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, doustnie lub miejscowo w postaci maści. Mogą one zawierać siarkę, ichtiol czy pirytonian cynku.
Dobrze wiedzieć, jak leczyć łojotokowe zapalenie skóry twarzy, bo daje ono nieestetyczne i uciążliwe objawy. Jego główną przyczyną jest namnażanie drożdży, niekontrolowane przez system odporności, które pobudzić może tak wiele czynników, że trudno się przed nim uchronić. Grunt to dbać o odpowiednią dietę i pielęgnację, a także przyjmować leki zgodnie z zaleceniami.