Borelioza - wszystko co musisz wiedzieć
Im cieplej na zewnątrz i im krótsze ubrania nosimy, tym bardziej jesteśmy narażeni na wszelkiego rodzaju ugryzienia i infekcje. Pasożyty przenoszą różne, mniej lub bardziej groźne choroby. Wśród nich borelioza leczenie ma najbardziej skomplikowane, bo najtrudniej u niej z wykrywalnością. Często ujawnia się dopiero lata po ukąszeniu.
Spis treści:
Jakie są objawy boreliozy?
Aby ją rozpoznać, trzeba znać symptomy. Niestety, często borelioza objawy po latach daje, przez co trudno je połączyć z ukąszeniem kleszcza.
To pierwsza oznaka zakażenia bakteriami, które żyją w jelitach kleszczy. Wokół ukłucia powstaje obwodowo rozszerzające się zaczerwienienie skóry. Występuje do tygodnia po ukąszeniu.
- Zmęczenie i ogólne osłabienie
Czasem powoduje wręcz zawroty i bóle głowy, ale nie są to objawy boreliozy, które pozwoliłyby ją odróżnić od zwykłej migreny.
Najczęściej tak właśnie uwidocznia się porażenie nerwu twarzowego.
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Bolerioza objawy po latach potrafi dawać bardzo poważne, dlatego tak istotne jest jej wczesne wykrywanie.
Test na boreliozę
Żadnej choroby nie da się zidentyfikować bez odpowiednich badań. W przypadku boreliozy nie może ich jednak zlecić lekarz rodzinny. Zajmuje się tym specjalista od chorób zakaźnych czy inny, do którego zgłosiliśmy się z objawami - neurolog, okulista lub dermatolog.
Podstawowy test na boreliozę to badanie krwi. Szuka się w niej przeciwciał IgM, które występują przy ostrych stanach chorobowych, takich jak toksoplazmoza, borelioza czy marskość wątroby, oraz IgG, odpowiedzialnych za wtórną odpowiedź układu odporności. Standardowo wykrywa się je najpierw metodą ELISA, a potem weryfikuje Western blot. Jednak wynik wyjdzie w nich pozytywny dopiero po 3-4 tygodniach, więc nie ma sensu robić ich w okresie, gdy występuje rumień wędrujący.
Jeśli jednak chcemy się przebadać, gdy zauważymy pierwsze objawy boreliozy, PCT się sprawdzi. To badanie wyszukuje DNA bakterii w próbce skóry czy płynu mózgowo-rdzeniowego, ale wykonuje się je tylko w szczególnych przypadkach.
Borelioza leczenie i profilaktyka
We wczesnym stadium wystarczy antybiotyk. Zabija on bakterie, uniemożliwiając rozwój choroby. Lecz z biegiem czasu borelioza atakuje kolejne narządy, w tym układ nerwowy, przez co późno wykryta nieraz wymaga rehabilitacji, by po pozbyciu się przyczyny wygrać również ze skutkami.
Podczas gdy występuje rumień wędrujący podaje się:
Stosuje się ją przez 14-21 dni, ale nie u alergików, ciężarnych, karmiących piersią i dzieci do lat 8.
Czas podawania jest podobny, jednak tu jedynymi przeciwskazaniami są alergie i podejrzenie mononukleozy zakaźnej.
Jest to alternatywny sposób leczenia boreliozy, dla osób uczulonych na powyższe antybiotyki. Jak poprzednie, stosuje się go przez okres 2-3 tygodni.
Wykazano, że wielomiesięczna antybiotykoterapia tej choroby jest nieuzasadniona, dlatego maksymalny czas kuracji to 30 dni. Później, jeśli wciąż odczuwamy skutki choroby, musimy się za nie zabrać od innej strony. Na przykład w drodze rehabilitacji.
Z kolei profilaktyka obejmuje:
- Noszenie długich rękawów i spodni w terenie zadrzewionym (koniecznie w lesie, ale nie tylko tam jesteśmy zagrożeni),
- Używanie środków, odstraszających kleszcze,
- Oglądanie ciała po powrocie z grzybobrania czy spaceru.
Objawy boreliozy we wcześniej fazie nie są jednoznaczne. Zawroty i bóle głowy możemy przypisywać migrenie czy przepracowaniu. Charakterystyczny jest rumień wędrujący, który jednak nie u każdego się pojawia (tylko w 40-60% przypadków) i nie każdy zauważy (np. alergicy mają ten problem, że u nich częściej występują zmiany skórne i uczą się przyjmować bez paniki). Badanie krwi też nic nie wykaże - nie przed upływem 3-4 tygodni. Stąd tak trudno wykryć i leczyć chorobę, wywołaną przez bakterie z jelit kleszczy.
