Choroba wieńcowa to jedna z najczęściej występujących chorób układu krwionośnego. Ma charakter przewlekły i wiąże się z długotrwałym niedotlenieniem serca z powodu nagromadzenia blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Jest to poważne zagrożenie dla całego organizmu. Dowiedz się, co to jest choroba wieńcowa i jak ją leczyć.
Choroba wieńcowa — co to?
Co to choroba wieńcowa? Pacjenci na ogół znają nazwę tego schorzenia, jednak nie rozumieją, na czym polega. Słusznie kojarzą je z ryzykiem zawału mięśnia sercowego, lecz mają trudności z wyjaśnieniem mechanizmu choroby. Co to jest choroba wieńcowa? Definicja choroby wieńcowej mówi, że jest to choroba, która prowadzi do tworzenia się blaszek miażdżycowych w tętnicach, które doprowadzają krew do serca. Skutkiem tego stanu rzeczy jest pojawienie się stabilnej dławicy piersiowej lub wystąpienie zawału serca.
Wieńcowa choroba serca najczęściej występuje u pacjentów z miażdżycą. Dotyka głównie mężczyzn w wieku 45-55 lat. W jakim wieku choroba wieńcowa może wystąpić najwcześniej? Do lekarzy trafiają coraz młodsi pacjenci z chorobą wieńcową serca. Objawy pojawiają się u nich już przed 30. rokiem życia. Są to przypadki pacjentów otyłych, którzy od dziecka prowadzą niezdrowy tryb życia i sięgają po używki.
Choroba wieńcowa — objawy
Co to jest choroba wieńcowa i jakie są objawy? Objawy choroby wieńcowej są dość charakterystyczne. Występują głównie jako odpowiedź na stres, niskie temperatury, spożycie ciężkiego posiłku lub spory wysiłek fizyczny. Co wskazuje, że pacjent powinien poddać się diagnostyce choroby wieńcowej?
Objawy choroby wieńcowej serca to:
- ból za mostkiem o różnym nasileniu, promieniujący do lewej ręki, pleców i żuchwy,
- ucisk w klatce piersiowej,
- kołatanie i szybkie bicie serca,
- płytki oddech,
- pocenie się,
- mdłości,
- zawroty głowy i osłabienie.
Jakie są objawy choroby wieńcowej w postaci ostrej? Głównym objawem choroby jest rozległy, pełnościenny zawał serca. Postać przewlekła choroby daje o sobie znać na co dzień, dlatego szybciej skłania pacjenta, by zadbał o zdrowie. W postaci ostrej często pacjent dowiaduje się o schorzeniu, dopiero gdy trafi do szpitala po zawale.
Diagnostyka choroby wieńcowej opiera się na wywiadzie z pacjentem i badaniach takich jak: EKG spoczynkowe, RTG klatki piersiowej koronarografia, angio-TK i rezonans magnetyczny serca.
Choroba wieńcowa — leczenie naturalne
Odpowiedź na pytanie, co to jest choroba wieńcowa serca, daje wskazówki na temat jej leczenia i profilaktyki. Możliwe jest zastosowanie metod naturalnych, które zmniejszają podatność na choroby serca i zwiększają wydolność układu krążenia. Leki bez recepty na chorobę wieńcową to przede wszystkim witaminy i kwas foliowy. Kwas foliowy obniża stężenie homocysteiny we krwi, której nadmiar jest poważnym czynnikiem ryzyka chorób serca.
Jak leczyć chorobę wieńcową za pomocą diety? Z jadłospisu powinno się wyeliminować tłuste potrawy, fast foody, słodycze i słone przekąski. Zabronione jest spożywanie alkoholu i palenie papierosów. Pacjent może pić niewielkie ilości słabej kawy i herbaty. Podstawę diety powinny stanowić świeże owoce i warzywa, bogate w minerały, pełnoziarniste pieczywo, kasze i razowe makarony oraz chude mięso, ryby i oliwa z oliwek. Dzięki odpowiedniej diecie długość życia z chorobą wieńcową ulega wydłużeniu.
Leczenie naturalne wiąże się przede wszystkim z przyjmowaniem preparatów wzmacniających serce i układ krążenia. Powinny być to suplementy na bazie wyciągów roślinnych. Istotną kwestią jest też rehabilitacja w chorobie wieńcowej. Umiarkowana aktywność fizyczna wzmacnia serca i płuca, dlatego poprawia stopień dotlenienia serca. Najlepsze rezultaty przynosi hybrydowe leczenie choroby wieńcowej, które polega na łączeniu naturalnych metod z medycyną konwencjonalną.
Nowoczesne metody leczenia choroby wieńcowej
Leczenie choroby wieńcowej polega na regularnym stosowaniu leków, które chronią serce, ograniczają odkładanie się blaszek miażdżycowych w tętnicach i usprawniają przepływ krwi. Leki na chorobę wieńcową to przede wszystkim: kwas acetylosalicylowy, beta-blokery, leki metaboliczne i preparaty obniżające stężenie cholesterolu we krwi. Ponadto lekarz może zalecić przyjmowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny II i klipidogrelu przez pacjentów po zawale serca. Leczenie objawów choroby wieńcowej związanych z bólem i uciskiem za mostkiem polega na doraźnym podawaniu nitrogliceryny.
Czy choroba wieńcowa może się cofnąć przy regularnym zażywaniu leków? Skutki choroby wieńcowej często są nieodwracalne, jedna wiele zależy od tego, czy pacjent podjął profilaktykę. Dzięki lekom, diecie i aktywności fizycznej może cieszyć się dobrym zdrowiem do późnej starości.
Profilaktyka choroby wieńcowej
Profilaktyka choroby wieńcowej polega głównie na stosowaniu diety, dbałości o codzienną aktywność fizyczną i przyjmowaniu leków. Ponadto powinno się dbać o odporność organizmu, by ograniczyć ryzyko infekcji, które negatywnie wpływają na serce (np. grypa). Diagnoza choroby wieńcowej przede wszystkim powinna skłonić do zaprzestania picia alkoholu i palenia papierosów.
Profilaktyka choroby to również regularne badania. Choroba wieńcowa to schorzenie przewlekłe, dlatego pacjent powinien zgłaszać się do laboratorium nawet kilka razy w roku. Jakie badania na chorobę wieńcową powinien wykonać? W stabilnej postaci choroby podstawą jest morfologia, lipidogram, krzywa cukrowa i stężenie kreatyniny. Ponadto lekarz powinien zlecać regularne EKG.
Choroba wieńcowa — przyczyny
Przyczyny choroby wieńcowej wiążą się przede wszystkim z niezdrowym trybem życia. Brak ruchu, używki, otyłość, cukrzyca i złe nawyki żywieniowe sprawiają, że u pacjenta rozwija się przewlekła choroba wieńcowa serca. Co to jest ostra postać choroby wieńcowej serca? Przyczyny ostrej choroby wiecowej wiążą się z kolei z nagłym, bardzo silnym stresem lub ogromnym wysiłkiem bez wcześniejszego przygotowania organizmu.
Przyczyny i skutki choroby wieńcowej są ze sobą powiązane, dlatego postać przewlekła może przekształcić się w postać ostrą. Największe ryzyko wystąpienia rozległego zawału serca jest u pacjentów z niestabilną miażdżycą i cukrzycą typu II. U niektórych pacjentów występuje również choroba wieńcowa dziedziczna. W ich przypadku ryzyko zachorowania pojawia się już w młodym wieku i ma związek z tendencją do odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach, nawet przy dobrej kondycji i dbałości o dietę.
